Cerkiew pw. Zaśnięcia Bogurodzicy w Andrzejówce

CERKIEW pw. ZAŚNIĘCIA BOGURODZICY w Andrzejówce - została zbudowana w 1864 roku. Jednak pierwsza parafia powstała w Andrzejówce w roku 1352, była rzymskokatolicka. Na przełomie XV/XVI wieku parafia została przejęta przez Kościół Wschodni i powtórnie uposażona w 1575 roku, już jako parafia greckokatolicka przez biskupa Franciszka Kraśnika. Cerkiew, która przetrwała do dzisiaj jest budynkiem drewnianym i oszalowanym, konstrukcji zrębowej, z wieżą konstrukcji słupowej z izbicą.
Cerkiew posiada prostokątne prezbiterium, a od strony zachodniej babiniec ujęty słupami nośnymi, otoczony zachatą. Dach jest namiotowy, z cebulastymi kopułami, kryty blachą. Wieżę wieńczy hełm z latarnią i baniastą kopułą, krytą gontem. W centrum wieży znajduje się dzwon z 1691 roku. Wewnątrz cerkiew posiada późnobarokowy ołtarz z XVIII wieku. Widoczne są tutaj nikłe ślady malowanego fryzu arkadowego. Godnym obejrzenia jest również niekompletny już dziś ikonostas z XVIII wieku. Na uwagę zasługują poddane niedawnej konserwacji ikony "Matki Boskiej" i "św. Mikołaja", umieszczone w dolnej kondygnacji ikonostasu, a także feretrony. W świątyni tej znajdują się również stare kilkusetletnie obręcze metalowe i dwa młotki, którymi dzwoniono na trwogę podczas napadu Tatarów, w czasie pożarów i przy nabożeństwach kościelnych.
Obecnie cerkiew służy jako kościół rzymskokatolicki p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Pełni funkcję pomocniczą parafii w Miliku. W otoczeniu świątyni rosną 100-letnie lipy, będące pomnikami przyrody.